Startende ondernemer Melissa Naber gaat voor Westfrieslandinbedrijf.nl haar ervaring als startende ondernemer en haar voortgang met crowdfunding bloggen.
29 juli 2014 – Blog: Een achtbaan
Vorige week was ik in Walibi, even lekker een dagje ontladen tussen het crowdfunden door. Ik vind de vergelijking van intense situaties met een achtbaan altijd wel een mooie; het gaat zó snel dat je geen tijd hebt om na te denken of bang te zijn, soms weet je niet meer wat boven of onder is en het is heftig naar ook heel leuk. Een rollercoaster ride; zo voelt crowdfunden ook ongeveer.
Een alsof dat niet al een avontuur op zich is, bedacht ik er tussen neus en lippen ook nog even bij om een feest te organiseren. Natuurlijk in het kader van de campagne; om meer aandacht en donateurs te genereren, maar het is toch wel een heel project op zich. En ook in het organiseren van een feest, zijn de spreekwoordelijke highs en lows te vinden.
En zo fijn om positieve reacties op mijn idee te krijgen, ik voel de liefde.
Laat ik beginnen bij de highs. Ten eerste verbaasde ik mezelf dat het mij met een paar simpele mailtjes en telefoontjes gewoon lukte om een café zo ver te krijgen dat ik daar een feest mocht organiseren en dat artiesten bereid waren om op te treden. Nu denk je misschien, ja maar dat is toch het werk van café’s en artiesten? Maar ik heb het over gratis meewerken! Supertof! En zo fijn om positieve reacties op mijn idee te krijgen, ik voel de liefde. Daarom heb ik mijn feest ook “For The Love Of HIPHOP genoemd”.
Dat benaderen van mensen vond ik niet altijd even makkelijk. Ik kreeg een tip om een bekende hiphop fotograaf te vragen of hij een foto wilde veilen, dat moest ik maar telefonisch doen want daarmee zou ik veel meer bereiken. Uhm, oke. Ik vind het best wel eng om iemand te bellen die ik niet ken en dan zomaar te vragen of ik gratis een foto mag hebben. Ik heb er twee seconden bij stil gestaan, mezelf er toen overheen gezet en ben gaan bellen. Om dan aan de andere kant van de lijn te horen “jahoor, dat wil ik wel” is dan best een overwinning op jezelf. En we hebben het niet over zomaar een foto, nee we hebben het over een foto van Snoop Dogg!
Natuurlijk ging niet alles van een leien dakje. Ik had qua regelen aan alles gedacht; een programma met rappers, dj’s en spoken word. Een veiling van een foto en kunst. Draaiboek gemaakt, iemand die het geheel presenteert en iemand die de kaartjes verkoopt.
Maar het kan op papier wel allemaal heel leuk staan, er moeten natuurlijk wel mensen komen!
En als je nog helemaal geen bedrijf bent en geen budget hebt, is het best moeilijk om te promoten. Flyers die dan later binnenkomen zijn dan heel vervelend. Net als lekke banden terwijl je in Amsterdam een flyer rondje wilt gaan maken. En mensen die dronken blijken te zijn als je ze een flyer geeft en je vervolgens uit gaan lachen. Tja, dan moet je echt even je schouders er onder zetten.
Dan midden in zo’n traject stort er een vliegtuig neer en alles staat even stil.
En het is niet dat ik een tragedie nodig heb om me bewust te laten worden van hoe goed ik het heb, maar het relativeert wel enorm. Problemen worden minder groot. Ook doet het beseffen dat je het leven moet grijpen als je de kans hebt! In mijn eerste blog zei ik al ondernemen is doen. Toen was dat vooral een voornemen, nu is het iets wat ik leef. Als je eenmaal begint en er voor gaat, dan zet dat zoveel in beweging. Net als bij die achtbaan.
