Zaterdag 8 maart 2014 – Column van Otto: Zuurpruim
Mijn 25-jarige jubileum als Hoofd Facilitaire zaken zou een verplicht nummer zijn geweest voor de aanwezigen. Mijn leidinggevende zou een standaard woordje hebben gehouden waarin hij krampachtig enkele flauwe anekdotes uit de afgelopen 25 jaar zou hebben opgerakeld. Mijn ondergeschikten zouden onderling anekdotes vertellen die minder geschikt zouden zijn voor het grote publiek. Na het officiële deel zou iedereen zich meteen uit de voeten maken om mij maar niet te hoeven feliciteren. Ik zou het obligatoire bosje bloemen mee naar huis genomen hebben, waar mijn ongelukkige vrouw al uren tegen mijn thuiskomst zou hebben opgezien. Want ik zou een zure, chagrijnige nare veertiger zijn geweest.
Ik ben nooit Hoofd Facilitaire Zaken geworden.
Maar wat is het geval: ik héb helemaal geen jubileumfeest gehad! Want ik ben geen zure, chagrijnige nare veertiger. Ik ben nooit Hoofd Facilitaire Zaken geworden. Gelukkig! Ik heb daar wél ooit een diploma voor gehaald, maar goddank kwam ik in aanraking met recreatiewerk, ging daar een HBO-opleiding in doen en kwam op het toneel terecht. En de rest is geschiedenis.
Dit jaar ben ik – als ik ook mijn eerste onderneming meetel – 12,5 jaar ondernemer. Een rol met moeilijke kanten zoals de veelheid aan petten die ik op heb. Ik ben marketeer, boekhouder, planner, producent, hoofd personele zaken, schoonmaker, inkoper, sales manager, grafisch ontwerper, beleidsmaker en websitebouwer, om er maar eens een paar te noemen.
Én een rol met prachtkanten, waarvan voor mij de belangrijkste is dat ik mijn eigen koers mag bepalen. Ik mag werken aan het realiseren van míjn droom en niet die van een ander. En nee; het is hier echt niet continue “hiep-hiep-hoera”, maar als ik dat andere pad bewandeld zou hebben, zou ik een akelige zuurpruim geworden zijn.
Er zijn op dit moment in Nederland een aantal facilitair medewerkers zich onbewust van de enorme mazzel die ze hebben dat ik niet hun chef geworden ben!
